Ένα ιστορικό χρέος της πόλης, παραμένει ανεκπλήρωτο

09.10.2020 / 9:52
bila-lumperopoulou-1

Ένα ιστορικό χρέος της πόλης, παραμένει ανεκπλήρωτο

Του Διονύση Ζακυνθινού

Είναι ένα από τα ιστορικότερα κτίρια της Πάτρας. Το συναντάς πηγαίνοντας προς τη Μονή του Προφήτη Ηλία, στο δεξί σου χέρι, απέναντι από το πρώην Στρατιωτικό Νοσοκομείο 409.

Είναι η γνωστή βίλα Λυμπερόπουλου, η οποία βρίσκεται εδώ και καιρό στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Κτίστηκε στα 1898 και πήρε το όνομά της από τον Πατρινό Αρχιμανδρίτη και θεολόγο Αθανάσιο Λυμπερόπουλο, γόνο εύπορης οικογένειας, ο οποίος σύστησε το ίδρυμα «Άρτος Ζωής». Σ’ αυτό, μετά από τον θάνατο του, κληροδότησε όλη του την περιουσία, μεταξύ άλλων και την εν λόγω βίλα, η οποία θα έγραφε αργότερα τη δική της ιστορία.

Κατά τη διάρκεια της κατοχής, η βίλα χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως φυλακή μέσα στην οποία βασανίστηκαν δεκάδες αντιστασιακοί, ενώ πολλοί άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή.

Κάτω από τη βίλα, στο γειτονικό κτήμα του Μουρτζούχου, στις 4 Δεκεμβρίου 1943, 63 νέοι πατριώτες εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές και μαρτυρίες, από τη βίλα Λυμπερόπουλου δεν κατάφερε να δραπετεύσει κανένας. Η είσοδος σ’ αυτήν σηματοδοτούσε και τον θάνατο για όποιον περνούσε την (ερμητικά κλεισμένη σήμερα) πόρτα της.

Κι όμως, γι’ αυτόν τον εμβληματικό χώρο, η πόλη δεν έχει καταφέρει να κάνει σχεδόν τίποτα, με εξαίρεση μια απόφαση του 1990 με την οποία χαρακτηρίστηκε «Πάρκο Εθνικής Αντίστασης». Ένα… πάρκο, όμως, που είναι στην πλήρη εγκατάλειψη και η πρόσβαση σ’ αυτό είναι αδύνατη.  

Ωστόσο, ας συμφωνήσουμε ότι η ιστορική μνήμη δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι επιλεκτική.

Είναι ηθική υποχρέωση της πόλης η βίλα Λυμπερόπουλου να περιέλθει στην κυριότητα της, να ανακαινιστεί, να αναπαλαιωθεί και να γίνει ένας επισκέψιμος χώρος μνήμης και απόδοσης τιμής σ’ αυτούς που βασανίστηκαν και πέθαναν , αγωνιζόμενοι για την ελευθερία.  

Αναμφίβολα, είναι μια παράλειψη που ως πόλη δεν μας τιμά. Και δεν υπάρχουν και δεν χωρούν δικαιολογίες για την εν λόγω αμέλεια.

Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο Δήμος Πατρέων πρέπει να βάλει στην ατζέντα των διεκδικήσεων του, σε περίοπτη θέση, την παραχώρηση του συγκεκριμένου κτιρίου στην τοπική κοινωνία.  Ιστορικοί λόγοι, που άπτονται της συλλογικής μνήμης μας, αλλά και λόγοι αυτοσεβασμού και συλλογικής συνείδησης, το επιβάλλουν.  

Στο χέρι του Δήμου Πατρέων

είναι η αξιοποίηση της

Στην πλατεία των Υψηλών Αλωνίων έγινε την περασμένη Κυριακή 4 Οκτωβρίου κατάθεση στεφάνων στο σημείο όπου εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές αγωνιστές της αντίστασης.

Παράλληλα, στον χώρο του καταφυγίου, το οποίο βρίσκεται κάτω από την πλατεία,  άνοιξε τις πύλες της η έκθεση αρχειακού και επετειακού υλικού, η οποία θα παραμείνει ανοιχτή έως το Σάββατο 31 Οκτωβρίου

Η πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Κατερίνα Γεροπαναγιώτη σε ομιλία της επεσήμανε εκτός άλλων ότι τιμάμε «όσους και όσες έδωσαν τη ζωή τους, έμειναν ανάπηροι, αγωνίστηκαν με οποιονδήποτε τρόπο κατά των εισβολέων κατακτητών, στο πεδίο των μαχών, στις πόλεις, στα βουνά, στις θάλασσες και στον αέρα, στην παρανομία.

Εκείνους κι εκείνες που πάλεψαν με το όπλο,  με την προκήρυξη, κράτησαν ηρωική στάση στα κρατητήρια και στα εκτελεστικά αποσπάσματα στη βίλα Λυμπερόπουλου, στο κτήμα Μουρτζούχου, στις φυλακές Μαργαρίτη, στο μπλόκο των Προσφυγικών, στα Ψηλαλώνια». 

Αναμφίβολα, η ανάδειξη του καταφυγίου ήταν από τον Δήμο Πατρέων ένα σωστό βήμα στην ορθή κατεύθυνση.

Καιρός είναι πια να πάρει σειρά και η βίλα Λυμπερόπουλου, την οποία άλλωστε  μνημόνευσε η κυρία Γεροπαναγιώτη στην ομιλία της.   

(εφ. 7 Μέρες Ενημέρωση)

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα